“We have broken the great conversation. We are talking only to ourselves. We are not talking to the rivers, we are not listening to the wind and stars.”

– Thomas Berry

Ontbossing, stikstofdepositie, bosbranden, droogte, hevige regenval, stormen, ziektes en verzuring – het bos staat wereldwijd onder druk. Meer bos is nodig om verdere klimaatverandering tegen te gaanen de biodiversiteit te vergroten. Voor 2030 moeten er in Europa 3 miljard bomen aangeplant worden. In Nederland zijn dat er 3 miljoen, een toename van 10%. Deze groei van het bosareaal is een positieve ontwikkeling, maar als de verhouding tussen mens en het bos niet verandert, zijn alleen meer bomen dan wel het juiste antwoord op alle klimaatproblemen die het bos bedreigen? 

In deze tijd, waarin gangbare Westerse denkbeelden over de natuur ter discussie staan, stelt Elmo Vermijs in het meerjarig onderzoeksproject StagingWood de vragen: wat betekent het om in dialoog te zijn met de niet-menselijke omgeving in het algemeen en bos op Terschelling in het bijzonder? En hoe ziet een natuur-inclusieve en sociaal gelijkwaardige relatie tussen mens en bos eruit? 

Op basis van de vier stadia van de levenscyclus – ontkiemen, groei, verval en afsterven – zoekt Vermijs met een wisselende coalitie van onder andere boswachters, wetenschappers, juristen, activisten, kunstenaars, schrijvers en een lokale houtzagerij naar natuurinclusieve en sociaal gelijkwaardige manieren om met het bos om te gaan. Elk jaar staat één stadium uit de levenscyclus van het bos centraal. 

StagingWood bestaat uit veel verschillende elementen: interdisciplinair onderzoek, experimenten met circulaire productieprocessen, ruimtelijke installaties, publieke programma’s en seminars, publicaties, een online platform, maar elke uitingsvorm dient hetzelfde doel: het bestrijden van de effecten van klimaatverandering op het bos van Terschelling en elders.